Co prawda 2022 – 70 to na pewno nie wyjdzie 1951 ale w dobie pandemii wszystko jest możliwe jak widać na załączonym równaniu. Jednak covid wszystko zmienił.
Dziś w sulechowskim Zborze odbyły się „wykłady” na temat wyższości kultury powiatowej nad gminną. Wykładu pierwszego, z wielkim zainteresowaniem wysłuchało kilkadziesiąt jak nie ponad setka zaproszonych gości. Wśród nich byli przedstawiciele samorządów szczebla gminnego i powiatowego. Wykład zaszczycili swoją obecnością również byli i obecni pracownicy Sulechowskiego Domu Kultury. Wśród zaproszonych gości nie mogło zabraknąć byłych dyrektorów tej jednostki, osób współpracujących z SDK czy korzystających z jego pomieszczeń. Byli zatem liczni wolontariusze, studenci UTW i chóru Cantabile, uczniowie szkółki muzycznej. Było na prawdę bardzo wiele osób związanych mniej lub więcej z jubilatem bo któż nie bywał tu (w SDK czy Zborze) czy na imprezach plenerowych organizowanych przy jego pomocy. Byli zatem sołtysi, Koła Gospodyń Wiejskich czy choćby Stowarzyszenia gminy.
Słuchacze pierwszego wykładu, poznali historię jubilata jak i jego pracowników, byłych i obecnych, ich dyrektorów jak i włodarzy od których zależał ich byt póki tematem nie zajęła się Rada Miejska.
Wichry losów nie dały możliwości wstawienia się wszystkim byłym pracownikom czy dyrektorom tej placówki, ale jak powiedział jeden prowadzący – to ich jedynie wina i strata.
Z okazji jubileuszu zaproszeni goście na wejściu do Zboru otrzymali torbę z upominkami a w niej sulechowskie pozycje książkowe i materiały reklamowe z nowym logo sulechowskiego domu kultury. Później już tylko nagradzano również gości wydarzenia ale byli to goście szczególni: burmistrzowie i radni, powiatowi i gminni. Pracownicy dzisiejsi jak i byli Sulechowskiego Domu Kultury. Wszyscy za to (występujący na scenie) zostali nagrodzeni gromkimi oklaskami za swoją pracę i trud w tworzeniu sulechowskiej kultury i budowaniu od zera najpierw powiatowego a potem gminnego (sulechowskiego) Domu Kultury.
Po rozdaniu wszystkich nagród odśpiewano wspólnymi siłami nowy hymn – pieśń pochwalną skomponowaną na 70 lecie SDK. Pieśń autorstwa Lecha Krychowiaka wykonały połączone siły chóru Cantabile i dziecięcego klubu piosenki Blusik. Wokal poprowadził prowadzący imprezę Marcin Krychowski (z Krzysią Gonciarz).
Na zakończenie „wykładu” koncertowo wykazał się sulechowski taternik, pianista – alpinista, Daniel Grupa. zagrał od pierwszego swojego utworu do ostatniego ale w wąskim wyborze wspominając pierwszą pracę przy klawiaturze i ostatnie dokonania.
Ostatnim oficjalnym akcentem wydarzenia było spotkanie w kawiarni „Delicjusz” na wspólnym toaście za jubilata i niekończące się rozmowy przy urodzinowym torcie. Jak się niektórym wydawało, na ten moment pojawiło się znacznie więcej osób niż było na „wykładach” w sali widowiskowej piętro wyżej.
Ostatnim w ogóle, punktem programu obchodów tej zacnej rocznicy był wieczorny bal w zborze.